“Ο όρος #Γυναικοκτονία δηλώνει τη δολοφονία γυναίκας ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ #ΓΥΝΑΙΚΑ, είναι σύντροφος, σύζυγος, κόρη. Είναι το αποκορύφωμα της έμφυλης βίας και μιας αρρωστημένης ιδιοκτησιακής αντίληψης. Όταν μια γυναίκα δολοφονείται, έχουμε αποτύχει όλοι. Καμία #Γυναικοκτονία δεν είναι απλός αριθμός ή στατιστική. Δεν είναι μια ακόμα είδηση. Η βία χρειάζεται στρατηγική, σχέδιο, πλέγμα δράσεων, όπως:

– Δικαιοπολιτική αντιμετώπιση: άμεση εφαρμογή και τήρηση των όρων της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, καθώς και των υποδείξεων της Επιτροπής GREVIO του Συμβουλίου της Ευρώπης, ώστε να προληφθούν κρούσματα βίας κατά γυναικών και παιδιών και να υπάρξουν επαρκείς δημόσιες δομές στήριξης.

– Στελέχωση με επαρκές και εκπαιδευμένο προσωπικό για την έμφυλη βία όλων των Αστυνομικών Τμημάτων ανά την επικράτεια, ώστε να μπορούν άμεσα να αντιμετωπίζουν τέτοια περιστατικά.

– Ενίσχυση των δομών στήριξης, φιλοξενίας και πρόληψης περιστατικών βίας κατά των γυναικών και των παιδιών από τους Δήμους.

– Επείγουσα εισαγωγή μαθημάτων για την ισότητα των φύλων σε όλες ανεξαιρέτως τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και σχετική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών

– Επιμορφωτικά προγράμματα στους λειτουργούς, που έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με περιστατικά βίας: αστυνομικοί, γιατροί, επαγγελματίες ψυχικής υγείας, νοσηλευτές/ριες, δικηγόροι, δικαστές/ριες, εισαγγελείς, δημοσιογράφοι.

-Στελέχωση των σχολείων με επαγγελματίες σχολικούς κοινωνικούς λειτουργούς για δημιουργία προγραμμάτων πρόληψης, έγκαιρης διάγνωσης – εκτίμησης και παρέμβασης.

Οι περισσότερες γυναικοκτονίες γίνονται όταν το θύμα έχει αποφασίσει να φύγει. Οι γυναίκες πρέπει να ξέρουν τα βήματα ασφαλούς διαφυγής. Χωρίς ο κακοποιητής να γνωρίζει που πηγαίνουν. Όχι να αφήνονται στο έλεος του panic button.

Παιδεία και εκπαίδευση.

Ψυχή και ενσυναίσθηση”.